ETYKIETA DOJO

 (ZASADY ZACHOWANIA SIĘ W SALI ĆWICZEŃ):

1. Kiedy wchodzisz do Dojo lub je opuszczasz, stań w wejściu, przodem do sali, wykonaj ukłon w pozycji na baczność. Jest to wyraz szacunku dla Dojo i osób znajdujących się w nim, są zewnętrzną oznaką dyscypliny, kultury osobistej i wzajemnego poszanowania.

2. Nie jedz, nie pij, nie pal, nie żuj gumy w Dojo.

3. Szybko i sprawnie wykonuj polecenia instruktora. Nie spaceruj po Dojo.

4. Nie praktykuj KUMITE bez polecenia instruktora.

5. pobudzać (w rzeczywistości są zazwyczaj moczopędne i w dłuższym okresie czasu działają odwrotnie).

19. Ćwiczący i ich opiekunowie przychodzący na zajęcia mogą korzystać wyłącznie z wynajętych  pomieszczeń. Niedopuszczalne jest chodzenie po całym obiekcie szkoły. Informacje szczegółowe o tym, z których pomieszczeń można korzystać, udziela na bieżąco instruktor.

OGLĄDANIE ZAJĘĆ

Oglądanie zajęć należy rozpatrywać w trzech aspektach:

1.     Oglądanie zajęć przez osoby chcące zapisać się do sekcji.

2.     Oglądanie zajęć przez rodziców.

3.     Oglądanie zajęć przez osoby trenujące.

Ad. 1 Osoby chcące zapisać się na zajęcia często proszą o możliwość oglądania zajęć. Jest to oczywiście możliwe, ale my zamiast tego proponujemy uczestnictwo w treningach na próbę, Dzięki temu osoba chcąca się zapisać może nie tylko obejrzeć, ale i przeżyć trening.

Ad. 2 Oglądanie zajęć przez rodziców. Jest to temat, na który znów trzeba spojrzeć z kilku aspektów. Rodzice zapisując dzieci na treningi karate są zainteresowani tym, co dzieci ćwiczą. Jest to rzecz normalna i rodzice mają do tego prawo. Z drugiej jednak strony zajęcia karate mają uczyć samodzielności, a to oznacza, że obecność rodziców nie jest wskazana. Są rodzice, którzy przyprowadzają dzieci na zajęcia i dużo wysiłku wkładają w to, by ich pociechy zostawały same bez płaczu. Takim dzieciom trudno potem wytłumaczyć, dlaczego ich mamy chcą ich na treningu zostawić (czyli nauczyć samodzielności) a inni rodzice siedzą na treningu. Dzieci uczestniczące w zajęciach również w różny sposób reagują na to, jak rodzice innych osób się na nich patrzą. Rodzic ma dobre intencje np. obserwując jak ćwiczą inni i porównując to z tym, co robi ich dziecko. Jednak dzieci nie muszą i zazwyczaj tego nie rozumieją i nie lubią, jak ktoś ich obserwuje.

I wreszcie pozostaje dziecko, którego rodzic siedzi na treningu. Takie dziecko stara się ćwiczyć najlepiej jak potrafi, ale gdy instruktor podchodzi, by go poprawić, dziecko miast myśleć o technice, patrzy na mamę, co ona powie. W rezultacie, chcąc wypaść dobrze w oczach rodzica, zaczyna robić technikę jak najszybciej i jak najmocniej, a tym samym jeszcze gorzej, niż przed wytłumaczeniem jej przez instruktora.

Jest tu więc jawny konflikt interesów rodzica, który słusznie chce obejrzeć trening, jego dziecka, które ćwiczy pod presją, i dzieci jako ogółu, które wcale nie lubią jak ktoś się „na nie gapi”.

Dlatego proponujemy, by rodzice, których dzieci nie płaczą, zostawiali je na zajęciach same, a oglądanie zajęć ograniczyli do minimum, co jakiś czas. Takie oglądanie „raz na jakiś czas” daje także ten plus, że rodzic widzi różnicę w ćwiczeniach i postępy,  jakie robi jego dziecko.

Ad. 3 Osoby trenujące w sekcji mogą oglądać zajęcia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mogą uczestniczyć aktywnie w treningach. Oglądanie zajęć przez osoby trenujące ma dla nich duże znaczenie, bowiem mogą obejrzeć trening z „drugiej strony”. Dla osób znających choć trochę technikę karate oglądanie zajęć ma duże znaczenie poglądowe, mogą bowiem porównywać techniki wykonywane przez różne osoby i porównywać je z tym, co robią sami i co pokazuje instruktor.

NIEKTÓRE ZAGADNIENIA HIGIENICZNE

1.     Przebieraj się zawsze przed i po treningu.

2.     Zawsze po treningu się umyj, przynajmniej ręce, twarz i nogi.

3.     Jeśli chcesz wziąć kąpiel, nie kąp się wcześniej, niż pół godziny po treningu.

4.     Po treningu nie kąp się w zbyt gorącej, ani w zbyt zimnej wodzie.

5.     Najlepszy byłby prysznic, tak by zmoczyć ciało, namydlić je i spłukać.